موضوع این کتاب «احترام و ادب» است. احترام و ادب در فرهنگ عامه‌ی ایران عموما مشابه هم به کار گرفته می‌شوند. شاید مهم‌ترین تفاوت این دو مفهوم این باشد که احترام دلالت بر هنجارهای اخلاقی دارد، درحالی‌که ادب دلالت بر هنجارهای فرهنگی یا به تعبیری عرف و آداب و رسوم دارد. به زبان دیگر، مصادیق احترام جهان‌شمول است اما مصادیق ادب نسبی (به معنای تعلق به فرهنگ یک جامعه) است.
از عوامل مهم در شکل‌گیری و رشد روحیه‌ی احترام در کودکان فهم دقیق آن‌ها از مفهوم و مصادیق احترام و ادب است. سطح فهم و آگاهی کودکان از احترام و ادب، ارتباط معنادار و مستقیمی با سطح شناخت دقیق والدین از مفهوم و مصادیق احترام و ادب دارد. والدین آگاه با توجه به سن، توانمندی، و تفاوت‌های فردی، در ابتدا فرزندان خود را با انواع رابطه آشنا می‌کنند؛ ارتباط با خدا، ارتباط با خود، ارتباط با انسان‌های دیگر، ارتباط با حیوان‌ها، گیاه‌ها، محیط زیست و حتی ارتباط با اشیا. سپس با روش‌ها و برنامه‌ریزی‌های صحیح آن‌ها را با چرایی و چگونگی احترام گذاشتن و رعایت کردن آداب آشنا می‌کنند. والدین با رفتار محترمانه و مودبانه‌ی خود، الگوهای عملی خوبی برای فرزندانشان می‌شوند. والدین آگاه در مسیر رشد اخلاقی، کودکان را با وظایف و حقوق خود آگاه می‌کنند و آداب زندگی را به آنان می‌آموزند.
این کتاب می‌خواهد بیش از آنکه آموزش باشد، تجربه باشد. در این کتاب، در کنار تشریح مفهوم احترام و ادب، به تبیین دقیق مصادیق و مفاهیم مرتبط با آن‌ها، همچنین به فواید و ضرورت وجود آن‌ها در زندگی پرداخته شده‌است. در این کتاب، بر اهمیت و کاربردی‌بودن هرچه بیشتر این فضیلت‌ها در زندگی نیز تأکید شده‌است.
هنوز دیدگاهی ثبت نشده است.